ร้องโดย เจนนิเฟอร์ คิ้ม
ว้าเหว่ อยู่ท่ามกลางผู้คนก็ว้าเหว่
ฟังเสียงเพลงของใครก็ไม่เคยเพราะ
ตั้งแต่เมื่อวันที่เธอไป
ทุกวันเคยเข้านอนและตื่นมาพร้อมกัน
มันไม่ชินที่วันนี้อยู่คนเดียว
ต้องทำอะไรแบบไม่มีใคร เหมือนที่เคยทำด้วยกัน
ก็มันเหงาเหลือเกิน
เกลียดชีวิตในวันที่ไม่มีเธอ
เกลียดความเหงาที่คอยกัดกินหัวใจ
เกลียดที่ต้องรู้สึกว่าไม่มีใคร ต้องใช้ชีวิตลำพัง
เกลียดตัวเอง ที่ใจอ่อนแอเกินไป
ก่อนจะนอน น้ำตาก็ไหลทุกครั้ง
ยิ่งหักห้ามเท่าไร ยิ่งไหลเป็นทาง
ไม่ว่านานเท่าไร ไม่เคยลืมเธอ
ว้าเหว่ นานเท่าใดหัวใจก็ว้าเหว่
โลกทั้งใบก็ดูเหมือนไม่มีใคร
แค่ขาดเธอไปแค่คนเดียว
ทุกวัน นาฬิกาก็เดินไปของมัน
แต่หัวใจฉันมันเหมือนหยุดตรงนั้น
ที่วันเก่าๆ ที่เคยมีเรา ไม่เคยทำใจได้เลย
ไม่เคยรักใครใหม่
เกลียดชีวิตในวันที่ไม่มีเธอ
เกลียดความเหงาที่คอยกัดกินหัวใจ
เกลียดที่ต้องรู้สึกว่าไม่มีใคร ต้องใช้ชีวิตลำพัง
เกลียดตัวเอง ที่ใจอ่อนแอเกินไป
ก่อนจะนอน น้ำตาก็ไหลทุกครั้ง
ยิ่งหักห้ามเท่าไร ยิ่งไหลเป็นทาง
ไม่ว่านานเท่าไร ไม่เคยลืมเธอ
เกลียดชีวิตในวันที่ไม่มีเธอ
เกลียดความเหงาที่คอยกัดกินหัวใจ
เกลียดที่ต้องรู้สึกว่าไม่มีใคร ต้องใช้ชีวิตลำพัง
เกลียดตัวเอง ที่ใจอ่อนแอเกินไป
ก่อนจะนอน น้ำตาก็ไหลทุกครั้ง
ยิ่งหักห้ามเท่าไร ยิ่งไหลเป็นทาง
ไม่ว่านานเท่าไร ไม่เคยลืมเธอ